jazgotać

jazgotać: jazgotać {{/stl_13}}{{stl_8}}cz. ndk IIa, jazgotaćoczę || jazgotaćocę, jazgotaćocze || jazgotaćoce {{/stl_8}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}{{stl_12}}1. {{/stl_12}}{{stl_7}}'mówić szybko, krzykliwie, nie dopuszczając nikogo do głosu lub przekrzykując się nawzajem, często tonem prowokującym do kłótni, przyciągającym uwagę': {{/stl_7}}{{stl_10}}Przekupki jazgotały, namawiając wszystkich, by kupili od nich świeże warzywa. Przestań wreszcie jazgotać. {{/stl_10}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}{{stl_12}}2. {{/stl_12}}{{stl_7}}'wydawać dźwięk nieprzyjemny dla ucha, głośny, piskliwy, przenikliwy': {{/stl_7}}{{stl_10}}W pokoju długo jazgotał telefon. Psy jazgoczą. Maszyna jazgocze. {{/stl_10}}

Игры ⚽ Нужно решить контрольную?

jazgotać — ndk IX, jazgotaćoczę a. jazgotaćocę, jazgotaćoczesz a. jazgotaćocesz, jazgotaćocz, jazgotaćał 1. «mówić, rozmawiać krzykliwie, piskliwie, kłótliwym tonem» Jazgotać bez przerwy. 2. «wydawać głośne, hałaśliwe dźwięki, tony; powodować hałas» Maszyny … Słownik języka polskiego
jazgotanie — n I rzecz. od jazgotać … Słownik języka polskiego
rozjazgotać się — dk IX, rozjazgotać sięoczę się (rozjazgotać sięocę się), rozjazgotać sięoczesz się (rozjazgotać sięocesz się), rozjazgotać sięocz się, rozjazgotać sięał się «zacząć intensywnie jazgotać; narobić jazgotu, hałasu» Baby się rozjazgotały.… … Słownik języka polskiego
swarliwie — swarliwieej przysłów. od swarliwy, zwykle w zn. 2 Jazgotać, trajkotać swarliwie. Swarliwie brzmiący głos … Słownik języka polskiego

Academic Dictionaries and Encyclopedias